پیدایش سیاه چاله
- سه شنبه, ۲۵ آذر ۱۳۹۹، ۰۸:۰۷ ب.ظ
ستاره در اواخر عمر خود از حداکثر انرژی خود استفاده می کند و به مرحله نواختر و ابر نواختر می رسد و این امر باعث می شود شدت تابش نور
به طور چشمگیری زیاد شود. در این حالت ستاره گرد و غبار های (سحابی ها) اطراف خود را جذب می کند پس بر ذرات تشکیل دهنده ی ستاره فشار
وارد می آید و این فشار به حدی می رسد که در اتم ها (اتم از الکترون و پروتون و نوترون تشکیل شده که پروتون و نوترون در هسته ی اتم و الکترون به
دور آنها می گردد) الکترون ها به پروتون برخورد کرده و تبدیل به نوترون می شوند و مقادیر بسیار زیادی امواج گاما تولید می کنند. وقتی تعداد نوترون ها
به 16 کیلومتر برسد چگالی ستاره بسیار زیاد شده، می تواند نور را از مسیر خود منحرف یا خمیده کند و یا نور را به خود جذب کند. سیاه چاله تشکیل
شده و آخرین مرحله ی مرگ ستاره می باشد. سیاه چاله ها با توجه به جرم زیاد خود حجم کوچکی دارند.
